Je moet eerst leren lopen voor je kunt rennen
Arjan Arkesteyn vindt dat het assortiment banket in de bakkerij van zijn vader Marco in Burgh-Haamstede best wat moderner kan. “Het mag wel iets anders zijn dan slagroomtaart. En niet allemaal op basis van biscuit.” Vader Marco ziet daarin eveneens potentie. Maar hij leert zijn zoon ook: alles begint bij de basis. “Je moet eerst leren lopen, voordat je kunt rennen. Om die mooie taarten en gebakjes te kunnen maken die je dagelijks op social media ziet, moet je éérst de basis goed op orde hebben. Pas dan kun je stappen maken.”
Vader Marco Arkesteyn (54) weet bijna zeker dat zijn zoon Arjan (20) hem zal opvolgen in zijn bakkerij Inde Soete Suikerbol in Burgh-Haamstede. Toen hij afgelopen voorjaar een nieuwe oven voor het bedrijf moest aanschaffen, vroeg hij daarom Arjan om raad. “Arjan moet beslissen wat hij hier wil hebben staan. Als we spullen aanschaffen voor de langere termijn, moeten dat spullen zijn waar Arjan mee wil werken - geen spullen waar ik van droom. Ook al vind ik hem nu nog jong en mag hij van mij eerst nog de hele wereld gaan verkennen.” En wat als Arjan dan iets tegenkomt dat hem meer aanstaat dan de bakkerij van zijn vader? “Ik hoop niet dat dat gebeurt; ik zit elke avond op mijn knietjes te bidden dat hij terugkomt! Maar als dat niet zo is, dan begrijp ik het ook. Hij moet het bedrijf zeker niet voor mij overnemen. Ik wil vooral dat mijn kinderen gelukkig worden: pas dan ben ik zelf ook gelukkig. Bovendien zoek ik een opvolger die het bedrijf toekomstbestendig maakt: ik zou het heel erg vinden als Arjan het overneemt en dan alsnog vijf jaar later de stekker eruit trekt – of, erger nog, moet laten trekken.”
Arjan groeit letterlijk en figuurlijk op in de bakkerij van zijn ouders in Burgh-Haamstede. “Mijn box stond op wieltjes in de bakkerij. En ik weet nog goed dat ik als jongetje van 5 jaar oud om half zeven ’s ochtends opstond om broden vanuit de bakkerij op de planken in de winkel te gaan leggen. Als ik een keer wat vroeger was, mocht ik bijvoorbeeld de bloem bij een eierkoekenbeslag doen.” Op zijn zestiende vertrekt hij naar Brugge, waar hij intern gaat bij de opleiding Ter Groene Poorte. “Daar hebben ze me opgevoed en wat manieren bijgebracht”, grijnst hij. “Ik had structuur nodig in die tijd. Maar ik ging ook al in mijn eerste studiejaar stagelopen bij een bedrijf, waar je eigenlijk pas in het vierde jaar heen mocht. En ik sloot die stage af met een 9,3! Het jaar daarop ben ik bij Robèrt van Beckhoven in Oisterwijk gaan stagelopen en vorig jaar liep ik stage in Parijs.”
Je moet eerst leren lopen voor je kunt rennen.
Assortiment
Marco verwacht dat Arjan het assortiment van Inde Soete Suikerbol op termijn verder zal verbreden en ook luxere producten zal gaan aanbieden. “Er komen steeds meer mensen in de winkel die er geld voor over hebben. En dankzij internet wordt het bereik steeds groter. Vroeger bakten we alleen brood en tompoucen; Arjan heeft oog voor meer high-end patisserie. We vinden het leuk om samen te kijken naar kost- en verkoopprijzen. We vergelijken onze producten met de markt en kijken scherp naar inkoopprijzen. We leren er allebei van. Je moet namelijk wel een visie hebben binnen het bedrijf, anders ben je zo weg.” Voor de broden van vader Marco komen klanten uit de gehele regio. “Als ik iets in hem bewonder, is het wel de constante kwaliteit die hij levert”, zegt Arjan. “Zelfs terwijl hij heel lange werkweken maakt. De kwaliteit van zijn producten lijdt daar nooit onder. Dat is iets wat ik zeker nog van hem hoop te leren.” Marco zelf houdt van de ambachtelijke uitstraling van zijn producten en heeft ontdekt dat die ook een waarde heeft. “Toen ik net van school kwam en bij de vorige eigenaar hier perfecte koekjes maakte, met twee amandeltjes erop en allemaal precies hetzelfde qua vorm en afmeting, zei hij: ‘Ah, ik zie dat ik in een fabriek ben?’ Ze verkochten ook helemaal niet goed. Op een gegeven moment ben ik de koekjes vol amandelen en banaan gaan gooien. Ik heb 50 cent per kilo extra gevraagd en ben op zicht gaan snijden. Inmiddels verkopen we 20 kilo koekjes per week! Ook de mueslibollen hier vallen bijna uit elkaar van de noten en rozijnen. Ze zien er eigenlijk niet uit, maar ze verkopen uitstekend. Je mag het ambacht dus gerust laten zien en daar dan juist iets meer voor vragen. Als het maar echt vers en van goede kwaliteit is.”
"Er komen steeds meer mensen in de winkel die er geld voor over hebben. En dankzij internet wordt het bereik steeds groter."
Ambities zijn de jonge bakker niet vreemd. Tegen zijn stagebegeleider in Frankrijk zei hij dat hij de beste patissier van de wereld wil worden. “Ik voegde daaraan toe dat het me niet uitmaakte hoeveel uren ik daarvoor op een dag zou moeten maken. Toen zei mijn stagebegeleider: ‘De koelingen en vriezers hier werken 24 uur per dag. Maar wij zijn mensen. We hebben acht uur slaap per dag nodig.’ We lunchten daar bijvoorbeeld ook uitgebreid tussen de middag. Ook daar leer je weer van. Je hoeft niet altijd te stampen. Pak je tijd en maak er iets moois van.”
Arjan beschouwt de klanten aan de andere kant van de vitrine als scheidsrechter. “Mijn vader is graag in de winkel aanwezig, om de meningen van klanten te horen en hen om tips en suggesties te vragen. Wij kunnen onze producten wel mooi en lekker vinden, maar het is de mening van de klant die telt.” In hun bakkerij moet voor de heren alles op en top in orde zijn. “Met margarine zullen wij nooit werken: het moet boter zijn. Als het beter kan, dan doen we het beter. En als het daar duurder van wordt, dan is dat maar zo. Wij doen geen concessies aan de kwaliteit.” De broer van Marco heeft een melkveehouderij en levert zijn melk aan FrieslandCampina. “Daarom gebruiken wij de roomboter van Debic. Dat doe ik onder andere voor mijn broer: feitelijk is hij mede-eigenaar van FrieslandCampina. Maar natuurlijk ook omdat de kwaliteit ons aanspreekt. Voor ons gevoel weten wij nu precies waar onze boter vandaan komt!” Ook de Debic Slagroom met 8% suiker bevalt de heren goed. “Doordat er minder suiker in zit, komt de romige smaak beter tot zijn recht. Het voelt goed om minder suiker te gebruiken én het is lekkerder. Dat is wat ons betreft een win-win.”
Wij kunnen onze producten wel mooi en lekker vinden, maar het is de mening van de klant die telt.
Inspiratie
Arjan heeft belangstelling voor het maken van een vegan assortiment. “Ik ben ermee aan het experimenteren en er gaat best een wereld voor me open. Je hoeft niet altijd boter en eieren te gebruiken: ook met bijvoorbeeld kokosolie en amandelmelk kun je lekkere dingen maken. Zo leer je toch weer op een andere manier naar je vak kijken – en dat vind ik leuk. Binnenkort ga ik een hele dag meelopen met iemand die uitsluitend vegan bakt.” Inspiratie doet hij graag op bij andere bedrijven, waaronder de bedrijven waar hij stage loopt. Ook kijkt hij heel graag op social media zoals Instagram en Facebook, waar hij veel ideeën opdoet. Op Instagram verbindt hij zich met andere (banket)bakkers; op Facebook bereikt hij vooral (potentiële) klanten van bakkerij Inde Soete Suikerbol. “We hebben een poosje speciale weekendtaartjes gemaakt: die kun je op Facebook heel goed promoten.” Filmpjes maken van bijvoorbeeld het productieproces vindt Arjan ook heel leuk. “Toen ik op zeker moment met kerst een aantal clipjes maakte van een grote pavlova die hier in de bakkerij werd bereid, had ik in een mum van tijd 30.000 likes. Ik ben het daardoor steeds meer gaan doen en heb ook bedrijven benaderd om mijn diensten op het gebied van video aan te bieden. Nu maak ik dus filmpjes in de bakkerij, in opdracht van bedrijven zoals onder andere Debic.” Het levert Arjan onder andere een reactie op van een chef-patissier uit Frankrijk, die hem vraagt of hij al een stageplaats heeft voor volgend jaar. “Toen ik daarop ontkennend antwoordde, vroeg hij of ik zin had om bij hem te komen werken. Ik ben direct gaan kennismaken en was ook enthousiast.” Dus hoe fijn Arjan het ook vindt in Burgh-Haamstede: deze winter vertrekt hij opnieuw naar Frankrijk. Hij gaat voor minstens een jaar naar Bordeaux om zijn vleugels verder uit te slaan. “Fijn, dicht bij zee en aan de kust. Dat voelt dan toch een beetje vertrouwd. Ik vind het fantastisch dat mijn vader mij deze ruimte geeft. En ik weet zeker dat ik op een dag met een bak aan inspiratie en ervaringen zal terugkomen. Iedere dag bezig zijn met deze bakkerij is voor mij het mooiste wat er is.”
Arjan Arkesteyn heeft een belangrijk doel voor ogen: wereldkampioen worden. “Ik heb al voor drie wereldkampioenen mogen werken. En zij hebben me geleerd dat voetballers die in de Champions League spelen één ding gemeen hebben: ze trainen iedere dag. Als je wereldkampioen wilt worden, moet je trainen. Daar ben ik nu mee bezig. Ik werk in de mooiste zaken. Ik verleg mijn eigen grenzen. Ik streef elke dag naar een hoger niveau. Dus ik denk dat het mogelijk is. Niet per se binnen twee jaar of zo. Maar als ik het over tien of vijftien jaar kan bereiken, zou dat prachtig zijn. Het is een droom én een doel.”
Ontdek de geheimen van onze internationale patissiers en ontdek hoe zij onze Debic-producten gebruiken in hun creaties!
ONTDEK MEER